Ο λόγος για το θαυματουργό θυμάρι, που στολίζει το καλοκαίρι τους ελληνικούς αγρούς και όχι μόνο, με τα μικρά μωβ ανθάκια του ενώ το άρωμα που αναδύει είναι δυνατό και ευχάριστο. Εξαιρετικά ανθεκτικό, φυτρώνει ακόμη και στα πιο άγονα σημεία ενώ είναι ιδιαίτερα αγαπητό και στις μέλισσες, με το ξακουστό θυμαρίσιο μέλι να θεωρείται από τα καλύτερα. Χάρη στις πλούσιες αρωματικές και θεραπευτικές του ιδιότητες, το θυμάρι βρίσκει εφαρμογή στην εναλλακτική ιατρική και φυσικά στη μαγειρική.
Διάσημο στην αρχαιότητα
Η φήμη του θυμαριού ως θεραπευτή και προστάτη πηγαίνει πίσω χιλιάδες χρόνια. Ετυμολογικά το θυμάρι ή θύμος όπως το ονόμαζαν οι αρχαίοι, προέρχεται από τη λέξη θύω, η οποία αρχικά είχε τη σημασία του «βγάζω καπνούς» και αργότερα του «θυσιάζω». Από την ίδια ρίζα προέρχονται και οι λέξεις θυμίαμα και θυμιατίζω, ενώ στενή φαίνεται πως είναι και η σχέση με τον θυμό. Και θυμός στους αρχαίους δεν σημαίνει την οργή, αλλά τη ζωτική δύναμη.
Οι αρχαίοι Έλληνες, λόγω της έντονης οσμής του, το χρησιμοποιούσαν ως θυμίαμα στους βωμούς, κατά τη διάρκεια τελετών θυσίας. Ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε μπάνιο σε νερό με θυμάρι για να απαλλαγεί από τις ψείρες, ενώ στη Ρώμη χρησιμοποιούταν κυρίως από τους αυτοκράτορες για να προστατευθούν από τη δηλητηρίαση.
Σύμβολο θάρρους και σεβασμού
Συνήθως στην αρχαιότητα έκαιγαν δέσμες θυμαριού για να καθαρίσουν τους ναούς και τα σπίτια τους και να προκαλέσουν ένα πνεύμα θάρρους σε αυτούς που το εισέπνεαν. Μάλιστα, θεωρούταν κομπλιμέντο αν κάποιος έλεγε «μυρίζεις θυμάρι». Οι Ρωμαίοι στρατιώτες αντάλλασσαν κλωναράκια θυμαριού, ως ένδειξη σεβασμού ενώ πριν από τη μάχη έκαναν μπάνιο για να αποκτήσουν δύναμη και ενεργητικότητα.
Η σύνδεση με το θάρρος και την ανδρεία συνεχίστηκε στο Μεσαίωνα, οπότε έγινε γνωστή και η θεραπευτική του δράση στους πνεύμονες και στους βρόγχους. Το θυμάρι ήταν ένα παραδοσιακό δώρο που προσφερόταν στους άνδρες που πήγαιναν στη μάχη. Οι περισσότεροι στρατιώτες το έβαζαν στις τσέπες, στα ρούχα ή την πανοπλία τους ως ορατή ένδειξη τιμής. Οταν το φορούσε κάποιος στη μάχη, το θυμάρι χρησίμευε διπλά: ως βότανο ταρίχευσης από την εποχή των Αιγυπτίων και μια ισχυρή ενίσχυση για εκείνους που κάνουν το πέρασμά τους στην επόμενη ζωή. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι βρέθηκε στον τάφο του Τουτανχαμόν, αφού οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν στις βαλσαμώσεις.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορυφές, που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, με πιο γνωστό προϊόν του, το εξαιρετικής ποιότητας θυμαρίσιο μέλι. Οι δύο βασικές ουσίες, θυμόλη και καρβακρόλη, που περιέχει στους χυμούς του, είναι ο βασικός λόγος που έχει έντονες αντισηπτικές, αντιμικροβιακές και αντιβακτηριακές ιδιότητες. Μάλιστα η θυμόλη, είναι ισχυρό αντισηπτικό 25 φορές πιο δραστικό από τη φαινόλη και υπερτερεί αυτής γιατί ερεθίζει λιγότερο τους βλεννογόνους.
Ως έγχυμα, θεωρείται δυναμωτικό και τονωτικό του οργανισμού και είναι αντισπασμωδικό και μαλακτικό του στομαχιού. Βοηθά σε περιπτώσεις σωματικής και πνευματικής κατάπτωσης, άγχους και κατάθλιψης ενώ λέγεται πως έχει την ικανότητα να θεραπεύει και την υψηλή αρτηριακή πίεση. Το ζεστό ρόφημα θυμαριού είναι εφιδρωτικό και συνεπώς αποτελεσματικό και κατευναστικό σε περιπτώσεις κρυολογήματος, βρογχίτιδας, αμυγδαλίτιδας, βήχα, άσθματος, γαστρίτιδας, κρυώματος της κοιλιάς συνοδευόμενη από διάρροια, διάρροιας, τροφικών δηλητηριάσεων και πυρετού.
Σε περιπτώσεις λοιμώξεων των πνευμόνων που χαρακτηρίζονται από παχύρρευστο, κιτρινωπό φλέγμα λειτουργεί αποτελεσματικά προκαλώντας απόχρεμψη κολλωδών βλεννών.
Χαρίζει ευεξία, απαλλάσσει από τους ρευματικούς πόνους
Λόγω της ήπιας στυπτικής του δράσης είναι χρήσιμο στην παιδική διάρροια και τη νυχτερινή ενούρηση. Παράλληλα, το θυμάρι καταπολέμα την ψωρίαση και την ακμή ενώ οι κομπρέσες του δρουν κατά των μυϊκών σπασμών (στραβολαίμιασμα) και των τσιμπημάτων από έντομα.
Ως γαργάρα ή στοματική πλύση, το θυμάρι είναι εξαιρετικό γιατρικό κατά του πονόλαιμου και της ουλίτιδας ενώ για εξωτερικές πλύσεις χρησιμοποιείται το αφέψημά του, που είναι ευεργετικό για όσους πάσχουν από ρευματικούς και αρθριτικούς πόνους. Σαν βάμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάνοντας εντριβές για να δυναμώσουν μέλη του σώματος ενώ με θυμαρέλαιο μπορούμε να κάνουμε επάλειψη και καθαρισμό πληγών. Ένα ζεστό μπάνιο με νερό που περιέχει εκχύλισμα θυμαριού, προσφέρει ευεξία, ξεκούραση και ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματικών παθήσεων.
Η μαγειρική και άλλες χρήσεις του
Το θυμάρι έχει έντονη, πικάντικη γεύση, που θυμίζει ρίγανη. Το χρησιμοποιούμε ως μπαχαρικό για να αρωματίσουμε κρέατα, ψάρια, πίτες, ζυμαρικά, σούπες, διάφορες σάλτσες (π.χ. ντομάτας) και τυριά (κυρίως τα κρεμώδη). Πολλοί τοποθετούν ολόκληρα τα κλωνάρια του σε μπουκάλια με λάδι ή ελιές, ξίδια αλλά και τουρσιά για να τους χαρίσουν επιπλέον άρωμα. Καταναλώνεται και φρέσκο και ξηρό. Το αποξηραίνεται όπως τη ρίγανη.
Λειτουργεί και ως εντομοαπωθητικό φυτό. Μια γλάστρα με θυμάρι θα κρατήσει μακριά – και, πάνω απ’ όλα, με οικολογικό τρόπο – μύγες, κουνούπια και άλλα ενοχλητικά έντομα.
Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού θυμάρι, χωρίς κοτσάνι, σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάσουμε για 10 λεπτά και μετά το σουρώνουμε. Το μείγμα που προκύπτει το χρησιμοποιούμε εξωτερικά για τον καθαρισμό και την επούλωση των πληγών για γαργαρισμούς αλλά και το πίνουμε 1 με 2 φορές την ημέρα. Αν και ολόκληρο το φυτό σε θεραπευτικές δόσεις είναι ασφαλές, αντενδείκνυται στην περίοδο της εγκυμοσύνης.
*Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως τα βότανα δεν αντικαθιστούν τα φάρμακα και είναι καλό για τη σωστή χρήση τους να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας.
Πηγή: europolitis.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου