Η οργή της ήταν μεγάλη και η ζήλια της ακόμη μεγαλύτερη, γι’ αυτό και θέλησε να την εκδικηθεί, μετατρέποντάς την σε ένα ταπεινό χορταράκι με μικρά μοβ ανθάκια ώστε να περνάει απαρατήρητη από όλους.
Ο Πλούτωνας, που δεν μπορούσε να της δώσει την αληθινή της μορφή, την λυπήθηκε και της χάρισε την θεϊκή ευωδιά. Της εξασφάλισε έτσι την «αθανασία» καθώς κάθε φορά που την πατούν οι άνθρωποι με τα πόδια τους και συνθλίβονται τα φύλλα και οι μίσχοι της, γλυκαίνει τον αέρα. Το φυτό ονομάστηκε μέντα, που προέρχεται από το λατινικό mentha, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μίνθη.
Δημοφιλής από την αρχαιότητα
Η μέντα χρησιμοποιείται από αρχαιότητα ως σήμερα ως αρωματικό στη μαγειρική, την οινοποιία και στη φαρμακοποιία.
Οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι αναζωογονούσε το μυαλό, δρόσιζε το αίμα ενώ θεωρούνταν ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα κατά του πονοκεφάλου. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός χρησιμοποιούσαν την μέντα κατά της δυσπεψίας, κατά των νευρικών διαταραχών, κατά των ιλίγγων, της αϋπνίας, της γαστρίτιδας, του βήχα, του κρυολογήματος, του πονόλαιμου και ως αντισπασμωδικό.
Οι Ρωμαίοι με τη σειρά τους, οι οποίοι λάτρευαν επίσης τη μυρωδιά της μέντας, τη χρησιμοποιούσαν σε όλα τους σχεδόν τα φαγητά ενώ αρωμάτιζαν με αυτή ακόμα και το νερό με το οποίο έπλεναν τα σώματα τους. Ο φημισμένος Ρωμαίος μάγειρας Απίκιος σε ένα από τα συγγράμματα του προτείνει μια σάλτσα για ψητό μπαρμπούνι η οποία περιέχει απήγανο, μέντα, κόλιανδρο, μάραθο, πιπέρι, λιγυστικό, μέλι και λίγο λάδι. Στην αρχαία Ρώμη τη χρησιμοποιούσαν σαν χωνευτικό και αρωμάτιζαν με αυτή τα λουκάνικα και το κρασί.
Η μέντα λατρεύεται και από τους Άραβες, οι οποίοι έχουν υμνήσει ιδιαίτερα τις αρετές της. Η Σεχραζάτ, που διηγούνταν στο Σουλτάνο τις ιστορίες στις Χίλιες και Μία Νύχτες, οφείλει ίσως τη ζωή της σε μερικά φλιτζάνια μυρωδάτο τσάι μέντας, που της σερβίριζαν κάθε μέρα, πριν ξημερώσει, την ίδια πάντα ώρα, για να μπορεί να συνεχίζει τις ιστορίες του Σεβάχ του Θαλασσινού και του Αλαντίν. Πολλές αραβικές φυλές από την αρχαιότητα τη χρησιμοποιούσαν σε μορφή ροφήματος για τη σεξουαλική διέγερση. Ακόμη και ο Σαίξπηρ την αναφέρει, μαζί με τη λεβάντα και το δεντρολίβανο, ως διεγερτικό για τους κυρίους της μέσης ηλικίας.
Οι θεραπευτικές της ιδιότητες
Η μέντα χρησιμοποιείται ως τονωτικό, στομαχικό, χωνευτικό, αντισπασμωδικό βότανο. Έρευνες έδειξαν πως το έλαιο της μέντας ανακουφίζει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου καθώς και της δυσπεψίας. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες οφείλονται στη μυοχαλαρωτική της ικανότητα και στη μενθόλη, η οποία ηρεμεί αμέσως το ταραγμένο έντερο. Τονώνει τις λειτουργίες της χολής και του συκωτιού. Έχει ηρεμιστικές και διουρητικές ιδιότητες και ωφελεί όσους πάσχουν από νεφρά, χολολιθιάσεις και υπολειτουργία του συκωτιού.
Επιπρόσθετα, το τσάι μέντας συνιστάται για την καταπολέμηση της δυσπεψίας και της διάρροιας, ηρεμεί το στομάχι μετά από εμετό και καταπραΰνει τις φλεγμονές του εντέρου. Ετοιμάστε τσάι μέντας ζεσταίνοντας ένα φλιτζάνι νερό, ρίχνοντας μια κουταλιά από το εν λόγω βότανο και αφήνοντάς το για 5-7 λεπτά. Στη συνέχεια σουρώνετε και πίνετε.
Το τσάι μέντας είναι ιδανικό βοήθημα για μαθητές και φοιτητές. Σε μελέτη, μόνο το άρωμα του τσαγιού μέντας έδειξε ότι βοηθά τους φοιτητές να παραμένουν ξύπνιοι και συγκεντρωμένοι όταν μελετάνε. Παράλληλα, υποβοηθά την εφίδρωση σε περιπτώσεις πυρετού και γρίπης, ενώ καταπραΰνει τον βήχα.
Οι κυριότερες δραστικές ουσίες που περιέχονται στο αιθέριο έλαιο της μέντας είναι η μενθόλη (αλκοόλη), η μενθόνη (κετόνη) και οι τανίνες. Συγχρόνως, τα φύλλα της μέντας περιέχουν βιταμίνες Α και C, νιασίνη (βιταμίνη Β3), μαγνήσιο και σίδηρο. Το αιθέριο έλαιο της μέντας εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων και μικροοργανισμών, βοηθά την πέψη, ανακουφίζει τον πονοκέφαλο, καταπολεμά το άγχος και την ένταση και απομακρύνει τις αρνητικές σκέψεις. Χάρη στις αντιβακτηριδιακές, αντιμικροβιακές και αντισηπτικές ιδιότητες χαρακτηρίζεται αποτελεσματική στη χρήση της ως καθαριστικός παράγοντας της επιδερμίδας και συμβάλλει στην καταπολέμηση των βακτηριακών μολύνσεων. Τέλος, σύμφωνα με μελέτη εκπόνησαν επιστήμονες του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Φυσιολογίας FAME Lab στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης οι ιδιότητές της είναι ευεργετικές, όσον αφορά την ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Αξίζει να αναφέρουμε πως απαγορεύεται στα μωρά και στις γυναίκες που θηλάζουν. Επιπλέον, δεν πρέπει να δίνεται σε παιδιά για περισσότερο από μία εβδομάδα.
Κουζίνα και ομορφιά
Η μέντα έχει δροσιστική, πιπεράτη και αψιά γεύση. Τα αποξηραμένα της φύλλα δίνουν ένα δροσιστικό τσάι, ενώ τα φρέσκα μπορούν να προστεθούν σε σούπες και σαλάτες. Είναι επίσης ιδανικά για να συνοδέψουμε τυριά και ψάρι ενώ χρησιμοποιούνται σε σάλτσες και λικέρ αλλά και σαν γαρνιτούρα σε παγωτά και επιδόρπια με σοκολάτα. Χρησιμοποιήστε μέντα και αρωματίστε το ρύζι, τα λαχανικά, τα ντρέσινγκς και τις μαρινάδες για τα θαλασσινά. Στην τουρκική κουζίνα αρωματίζεται με φρέσκα φύλλα μέντας το γιαούρτι και σε όλη τη Δυτική Ασία σερβίρεται κεμπάπ με μέντα. Στη μαγειρική η αγγλική σάλτσα μέντας ταιριάζει με το αρνί και το μοσχάρι.
Η μέντα καταναλώνεται και ως ρόφημα που αποτελεί εθνικό ποτό της Τυνησίας και του Μαρόκο. Συνδυάζεται με τσίλι, κύμινο, δενδρολίβανο μαντζουράνα, ρίγανη, θυμάρι, θρούμπι, φασκόμηλο και μαϊντανό.
Όσον αφορά τη βιομηχανία της ομορφιάς, χρησιμοποιείται στην παρασκευή καλλυντικών προσώπου, σώματος και μαλλιών, αρωμάτων ενώ παράλληλα είναι ένα από τα πιο δυνατά δροσιστικά αναπνοής. Κυκλοφορεί επίσης και σε αναζωογονητικό λάδι για το μπάνιο που ξεκουράζει και τρέφει το σώμα.
Να σημειώσουμε πως το φυτό της μέντας έχει ύψος που φτάνει τα 50εκ. Το καλοκαίρι εμφανίζει λευκά ή μοβ ανθάκια. Στην ελληνική φύση αυτοφύονται διάφορα είδη μέντας και συναντάται παντού.
*Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως τα βότανα δεν αντικαθιστούν τα φάρμακα και είναι καλό για τη σωστή χρήση τους να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας.
Πηγή: europolitis.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου