Γαϊδουράγκαθο: Αγνωστος θησαυρός

Το πανέμορφο μοβ άνθος του μας τραβάει την προσοχή, η πανύψηλη ωστόσο ακανθώδη όψη του και τα σκληρά φύλλα του μας... τρομάζουν.
Πρόκειται για το γαϊδουράγκαθο, το οποίο συναντάμε σχεδόν παντού στη φύση και σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να φανταστούμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες που κρύβει.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά... Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται οι σπόροι του, τους οποίους συλλέγουμε αφού έχουν ξεραθεί. Συγκεκριμένα, όταν δούμε τον ανθό να αλλάζει χρώμα τραβάμε το χνούδι και από κάτω βρίσκονται οι σπόροι. Μπορούμε επίσης με προσοχή να κόψουμε τα κεφάλια και αφού τα αφήσουμε για λίγες μέρες σε ένα ζεστό μέρος, στη συνέχεια τα σπάμε και βγάζουμε από μέσα τους σπόρους.

Ποιες είναι οι ιδιότητές τους; Είναι πλούσιοι σε διάφορες ουσίες όπως η τυραμίνη, η σιλυμαρίνη, ιστανίνη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέρια έλαια!
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστή η δράση τους σε ηπατικές παθήσεις, παθήσεις στη χολή, καθώς και ως προστατευτικά σε δηλητηριάσεις από χημικές και περιβαλλοντολογικές τοξίνες, δαγκώματα φιδιών, τσιμπήματα εντόμων, δηλητηριώδη μανιτάρια και λήψη υπερβολικής ποσότητας οινοπνεύματος. Σήμερα είναι το πιο μελετημένο φυτό για τη θεραπεία ηπατοπαθειών με πάνω από 450 δημοσιεύσεις παγκοσμίως.
Το γαϊδουράγκαθο, χρησιμοποιείται για την προστασία του ήπατος από λοιμώξεις, χημειοθεραπείες ενώ βοηθάει και το ήπαρ να αποβάλλει το αλκοόλ. Επίσης είναι κατάλληλο για να ενισχύσει την αναπαραγωγή κυττάρων του ήπατος. Συνιστάται η κατανάλωση του σε ασθενείς που πάσχουν από κύρωση του ήπατος, ηπατίτιδα και ίκτερο.

Είναι φυσικό αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita, καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος.
Επιστήμονες κατέληξαν πως είναι τονωτικό του εγκεφάλου και βοηθάει στην ενίσχυση της μνήμης.
Γιατρεύει πλευρίτιδες και ψωρίαση! Το καλύτερο όμως είναι ότι έχει αντικαρκινική δράση, είναι νευροπροστατευτικό, αλλά και καρδιοπροστατευτικό γιατί μειώνει τις τιμές της χοληστερίνης στο αίμα.
Οι ιδιότητές του είναι αποδεδειγμένες και επιστημονικά, αν και όχι τόσο διαδεδομένες, ωστόσο για τη χρήση του είναι καλό να ρωτήσετε πρώτα τον γιατρό σας.


Γνωρίζετε πως...

1. Η ρίζα και τα φύλλα τρώγονται μαγειρεμένα αφού όμως πρώτα κόψουμε με ένα ψαλιδάκι τα αγκάθια.
2. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι ακόμα μικρά και «τρυφερά». Όταν μαγειρευτούν, έχουν γεύση περίπου όπως αυτήν που έχει το σπανάκι.
3. Τα κεφάλια τρώγονται όταν είναι νέα, πριν δηλαδή ανθίσουν. Ακριβώς όπως οι αγκινάρες. Ο μίσχος τρώγεται ωμός, αλλά θέλει καθάρισμα η φλούδα του.
4. Έχει γεύση σαν αγγουράκι και είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες. Επίσης οι ψημένοι σπόροι του, εάν αλεστούν, χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο καφέ!
5. Το γαϊδουράγκαθο δεν παρουσιάζει κάποια τοξικότητα όσον αφορά την κατανάλωση του. Βέβαια θα πρέπει να καταναλώνετε τα βότανα υπό την επίβλεψη κάποιου βοτανολόγου και ποτέ κατά βούληση!